اهمیت بازیافت پنل خورشیدی

پنل های خورشیدی حاوی مواد خطرناک هستند. اگر آنها وارد دفن زباله های عادی شوند، محیط زیست و کل اکوسیستم، تحت تأثیر قرار می گیرد. در صنعت، پنل های خورشیدی به عنوان بخشی از نسل های آخر زباله های الکترونیکی در نظر گرفته می شوند که باید به طور مسئولانه بازیافت شوند. خبر خوب این است که از طریق فرآیندها و فناوری های نوآورانه، اکنون می توانیم پنل های خورشیدی را بالای سطح زمین نگه داریم و مواد موجود در آنها را بازیافت کنیم. همه این مواد می توانند برای استفاده مجدد مفید برگردند. بسیار مهم است که ما نه تنها وسایل الکترونیکی قدیمی خود را در سراسر جهان بازیافت کنیم، بلکه پنل های خورشیدی خود را نیز زمانی که به پایان زندگی طبیعی خود می رسند، بازیافت کنیم.

در حدود 20 سال پیش لوازم الکترونیکی جنبه تاریک انقلاب فناوری بود؛ زیرا زباله های الکترونیکی ناخواسته در محل های دفن زباله عادی دفع می شدند یا به اقتصادهای نوظهور مانند هند، چین یا آفریقا ارسال می شدند. تاکنون هم شاهد هستیم که چنین روندی کماکان در جریان است. لازم به شااره است که ریختن غیرمسئولانه وسایل الکترونیکی در محل های دفن زباله می شود، پیامدهای بد و بالقوه فاجعه باری ممکن بود رخ دهد؛ چراکه بیشتر وسایل الکترونیکی حاوی زباله های خطرناکی مانند کادمیوم، بریلیم، سرب، آرسنیک، جیوه و غیره هستند. به طور معمول، آسترهای محل های دفن زباله، دارای سوراخ هایی در آنها هستند. این مواد خطرناک که در وسایل الکترونیکی موجود است، پس از بارندگی، وارد زمین و منبع های آب زیرزمینی می شوند و در نهایت به گیاهان و سپس حیوانات و در نهایت به انسان راه می یابند؛ به این گونه است که بر کل اکوسیستم تأثیر منفی می گذارد. از طرف دیگر زمانی که وسایل الکترونیکی قدیمی از سواحل و بندرگاه ها به کشورهایی با اقتصادهای نوظهور ارسال می شود، همین نتایج رخ خواهد داد، ولی در جغرافیای دیگر.

تجربه نشان داده است که نداشتن ابزار مناسب برای بازیافت مسئولانه وسایل الکترونیکی قدیمی، خود چالشی مهم است و به این معنی است که لاشه های پلاستیکی سوزانده می شوند تا راه را برای بازیابی و فروش فلزات گرانبها باز کنند. سوختن پلاستیک، دودهای خطرناک و سمی را بوجود می آورد که این خود آلودگی دیگری را بهمراه دارد و برای محیط زیست و همچنین برای مردمی که در این جوامع زندگی می کنند وحشتناک است. متاسفانه شاهد هستیم که در بسیاری از موارد، کارگران زیر سن قانونی (یعنی کودکان) بدون تجهیزات و ابزار حفاظتی مناسب در این فرآیند شرکت می کنند. بنابراین نقض حقوق بشر نیز وجود دارد. از جمله نکاتی که می توان با رعایت آنها از نتایج فوق جلوگیری کند و یا شدت آن را بکاهد، می توان به این موارد اشاره کرد، وسایل الکترونیکی را در سواحل خود نگه دارید و به مناطق دیگر صادر نکنید (هر چند که وسوسه انگیز است)، آنها را در خارج از محل دفن زباله عادی نگه دارید، آنها را در بالای زمین نگه دارید (تا همراه با بارش ها به منابع زیرزمینی نفوذ نکنند)، آن را به طور مسئولانه در شعاع 3 تا 500 مایلی از جایی که تولید شده است، بازیافت کنید، همه کالاهای موجود را بازیابی کنید و مسئولانه تمام داده های موجود در این وسایل الکترونیکی قدیمی را نابود کنید، اگر نیاز است تکنولوژی و تجهیزات سیستم بازیافت را هر چه زودتر بروزرسانی کنید. وقتی زباله های الکترونیکی مسئولانه بازیافت می شوند، مردم برنده می شوند، محیط زیست برنده می شود و حریم خصوصی همه محافظت می شود. زباله های الکترونیکی به عنوان سریع ترین رشد جریان زباله جامد در جهان باقی می مانند. این روند سریع ترین رشد زباله های جامد با مرتبه بزرگی دو تا چهار برابر بیشتر از دومین جریان سریع رشد زباله جامد است (یعنی همان زباله پلاستیکی). دو عامل وجود دارد که باید آنها را در نظر بگیریم. اول از همه، طبق گزارش سازمان ملل متحد، در حال حاضر تنها 17 درصد از وسایل الکترونیکی که در این سیاره استفاده می شود، بطور مسئولانه بازیافت می شوند. بنابراین، در سرتاسر سیاره زمین، 83 درصد فرصت برای بازیافت بسیار مسئولانه تر وسایل الکترونیکی وجود دارد. عالم دوم، از 20 سال پیش انفجاری در همه زمینه های لوازم الکترونیکی رخ داده است.

نصب کننده خورشیدی می تواند بخشی از اقتصاد دایره ای شود؛ زیرا آنها به طور معمول فرصت های جدید خورشیدی را ارزیابی می کنند و پنل هایی را در جایی که قبلا وجود نداشتند، نصب می کنند و اینکه یا پنل هایی را که قبلا وجود داشته اند را تعویض می کنند. در برخی موارد، هم به تعویض پنل های قدیمی یا جایگزینی پنل های شکسته اقدام می کنند. نصب کننده های خورشیدی، به جمع آوری کننده های این پنل های خورشیدی قدیمی و غیر قابل استفاده تبدیل می شوند. با مدیریت مناسب آنها، مستعملات خورشیدی را می توان به تعداد فزاینده ای پنل ها را مدیریت کرده و مسئولانه آنها را تخریب کنند و مطمئن شوند که مواد استخراج شده به سمت تولید می رود. هر چند که این امر مستلزم آشنایی به روند بازیافت و نیز فراهم شدن بسترهای مورد نیاز است. این پنل های خورشیدی بازیافت می شوند و برای استفاده مجدد مفید در محصولات جدید در سراسر جهان استفاده می شوند. نصب کنندگان خورشیدی در واقع فرصت بزرگی برای تبدیل شدن به دروازه و طرفداران مدیریت مسئول و بازیافت پنل های خورشیدی دارند.

در بیان ساده، باتری ها و پنل های خورشیدی در تاریخ اخیر، چالش برانگیزترین و حل نشده ترین دستگاه های الکترونیکی برای بازیافت مسئولانه بوده اند. خبر خوب این است که راه حل ها در حال توسعه هستند. یک راه حل عالی توسط شرکتی که متعلق به جی بی استرابل، یکی از بنیانگذاران تسلا است، ایجاد شده است. جی بی استرابل به ساخت تسلا در 17 سال اول کمک کرد، اما پس از آن شرکتی به نام مواد ردوود را تأسیس کرد. Redwood Materials به سرعت به سریع ترین و بزرگترین شرکت بازیافت باتری لیتیوم یونی در جهان تبدیل شده است – و آنها همچنین مواد خرد شده پنل خورشیدی را می گیرند. آنها فرآیندهای پیچیده ای را برای ذوب و بازیابی موادی توسعه داده اند که در ساخت باتری های لیتیوم یون و همچنین مواد خرد شده خورشیدی انجام می شود. همه چیز بازیابی می شود و به اکوسیستم باتری یا فقط به محصولات جدید تحت عنوان استفاده مجدد مفید بازمی گردد. بنابراین، برای مثال، با باتری های لیتیوم یون، لیتیوم، جرم سیاه، نیکل، مس، کبالت و سایر فلزات موجود در آنها از طریق فرآیندهای اختصاصی ایجاد شده توسط مواد Redwood استخراج می شوند. و همه آن منابع مادی و کالاها برای استفاده مجدد سودمند دوباره فروخته می شوند.

اما با این حال، بازیافت برخی از دستگاه ها سخت تر از سایرین است. به عنوان مثال، اندازه مهم است. بازیافت یک دستگاه تلویزیون بزرگ یا مانیتور رایانه نسبتاً آسان است (به خصوص که 20 سال است که روند تقریبا ثابتی طی کرده است). اما ایرپادهایی که همه ما از گوش دادن به پادکست یا موسیقی مورد علاقه خود لذت می بریم یا با آنها تماس تلفنی انجام می دهیم، در واقع بازیافت آنها سخت تر است زیرا بسیار کوچک هستند. این واقعیت را اضافه کنید که اکثر آنها همچنین حاوی باتری های لیتیوم یونی هستند که باید به طور مسئولانه استخراج و بازیافت شوند. بنابراین بله، بازیافت مسئولانه برخی از اقلام آسان تر از بقیه است، اما در نهایت، همه لوازم الکترونیکی را می توان با مسئولیت پذیری بازیافت کرد.