دینامیک گسترش ظرفیت انتقال برق تحت پاداش تنظیم شده

چکیده

تامین کارآمد برق نیازمند توسعه به موقع ظرفیت انتقال برق می باشد. اما، مقررات همیشه علامتهای درستی برای تولید سرمایه گذاریهای مورد نیاز و به موقع ارسال نمی کند. به همین خاطر، ارزیابی تاثیر مقررات های دیگر بر سرمایه گذاری در بخش ظرفیت انتقال، حائز اهمیت است. در این مقاله، با توجه به پاداش و حق الزحمه تنظیم شده، این ارزیابی را با مدل شبیه سازی رفتاری افزایش ظرفیت انتقال انجام می دهیم که ظرفیت به شکلی درونزاد به وسیله رابطه تقاضا و تامین تعیین شده است. در اینجا دو شیوه برنامه ریزی مورد توجه قرار گرفت: برنامه ریزی متمرکز که سرمایه گذاریها توسط یک ارگانیسم مرکزی کاملاً هماهنگ شده اند و برنامه ریزی غیر متمرکز که افزایش ظرفیت برگرفته از عقلانیت سرمایه گذاران در مورد تکامل بازار برق است. از مدل پیشنهادی در یک نمونه کلمبیایی استفاده شده است. شیوه غیر متمرکز هزینه های پائین تر (هزینه های مصرف) و حاشیه ظرفیت انتقال پائین تری نسبت به افزایش غیرمتمرکز دارد. از آنجایی که حاشیه های ظرفیت انتقال پائین دردوره های تقاضای بالا، موجب بروز ریسک هایی در زمینه تامین می شود، پس تنظیم کنندگان با ترویج مستقیم سرمایه گذاریهایی که امنیت تامین را افزایش می دهند، می توانند هماهنگی در برنامه ریزی غیر متمرکز را افزایش دهند. 

۱٫ مقدمه

بازارهای برق برای حفظ امنیت تامین نیازمند توسعه به موقع ظرفیت انتقال هستند. توسعه کارآمد مانع خاموشی سراسری و کمبود برق می شود که موجب افزایش قیمت، از دست رفتن رفاه برای تقاضا و ژنراتورها و افزایش هزینه های بهره برداری ، نگهداری و تعمیرات (O&M) برای اپراتورهای شبکه می شوند. تعریف چنین توسعه هایی، پیچیده است. تحت شرایط بازار سنتی، توسعه ، مسائل فنی، اقتصادی و زیست محیطی و عدم قطعیت مربوط به تقاضای برق، محدودیت های سرمایه و تاثیرات زیست محیطی را مورد توجه قرار می دهد [۱]. امروزه، نقش جدید انتقال در بازارهای برق مدرن بایستی تولید توزیع شده از منابع تجدیدپذیر [۲، ۳]، و برنامه ریزی منطقه ای در مورد یکپارچگی بازارها را مورد توجه قرار دهد [۴]. به علاوه، انتقال برق آثار خارجی منفی [۵، ۶] و صرفه جویی مقیاس [۷-۹] به معرض نمایش می گذارد که این مسئله تخصیص هزینه های انتقال به بازیگران بازار و برآورد سودآوری سرمایه گذاریها را سخت و دشوار می نماید. در نتیجه، ممکن است با سرمایه گذاری زیاد یا کم در بخش ظرفیت انتقال مواجه شد [۱۰، ۱۱]. در هنگام برنامه ریزی و تعریف مکانیسم هایی برای توسعه ظرفیت در بخش انتقال برق،این ویژگیها حیاتی ظاهر می شوند. 

۵٫ نتیجه گیری و اصول سیاست

دراین مقاله، توسعه ظرفیت انتقال برق با استفاده از یک مدل شبیه سازی برای شیوه های متمرکز و غیرمتمرکز آنالیز شده است. توسعه متمرکز به مجموعه اهداف قابلیت اطمینان به عنوان حاشیه مطلوب ظرفیت انتقال دست می یابد، اما برای کاهش بیش سرمایه گذاری و هزینه های مصرف به علامت های سرمایه گذاری به موقع تری نیزنیاز دارد. در مقابل، توسعه غیرمتمرکز سرمایه گذاری را از طریق مکانیسم هایی نظیر هزینه های مصرف و هزینه های جبران خسارت، تشویق می کند، اما هزینه های جبران خسارت را افزایش می دهد، زیرا ظرفیت اضافی یا مازاد را ترویج نمی دهد. با توجه به این کمال، یک شیوه هیبریدی مرکب از ویژگیهای توسعه متمرکز و غیرمتمرکز را نیز مطالعه نمودیم. این روش برنامه ریزی هیبریدی زمان بندی سرمایه گذاری را در مقایسه با شیوه غیرمتمرکز بهبود بخشیده و در عین حال، هزینه های مصرف را در مقایسه با شیوه متمرکز کاهش می دهد.