اصول طراحی واحدهای تولیدی توزیع شده با ولتاژ پایین با افزایش قابلیت عبور از خطا

چکیده

ادغام زیاد واحدهای تولید پراکنده (DG) در شبکه های توزیع ولتاژ پایین (LVDN) باعث شده است که بسیاری از موضوعات طراحی را در رابطه با رفتار آنها در صورت ایجاد اختلال در شبکه مورد توجه قرار گیرد. این مقاله اصول طراحی و رفتار مناسب مبدل های قدرت را ارائه می دهد که واحدهای DG باید برای تأمین نیازهای  گذر از خطا فراهم باشد. همچنین ، نتایج شبیه سازی و بحث بصیرت در مورد آنها گنجانده شده است.

کلید واژه ها: توزیع برق ، عبور از خطا ، طراحی ، سیستم های انرژی تجدید پذیر

معرفی

سیستم های قدرت با توجه به نیروگاه های مرکزی بزرگ تأمین بار الکتریکی از طریق شبکه های انتقال و توزیع به طور متداول طراحی می شوند. ادغام DG در این سیستم ها معمولاً (توسط شرکت های توزیع کننده) به 20٪ پست نصب شده kVA محدود می شود [1]. این محدودیت به طور کلی از نظر ایمنی بسیار مهم می باشد ، زیرا تأثیر DG در عملکرد شبکه توزیع ، به ویژه پاسخ آن در صورت ایجاد اختلال را به حداقل می رساند. با این حال ، این محدودیت ها به مانعی در سر راه بهره برداری بیشتر و تجمیع منابع انرژی تجدیدپذیر (RES) در سیستم های برق (EPS) تبدیل می شوند. برای غلبه بر این مشکل ، تمام مولدهای RES (نیروگاه های بادی متمرکز یا توزیع شده ، سیستم های PV ، واحدهای CHP و غیره) باید ویژگی های عملیاتی مشابه واحدهای تولید متداول را "بدست آورند". به همین دلیل ، اصطلاح "Fault Ride Through Capability (FRTC)  گذر از شرایط خطا " یا "Low Voltage Ride Through Capability (LVRTC)" قابلیت عبور از ولتاژ کم  در انواع واحدهای RES که به شبکه ولتاژ بالا و متوسط ​​متصل هستند ، معرفی شده  و باید  مورد بررسی قرار گیرد. کاربردهای LVRTC در مزارع بادی و فتوولتائیک متصل به شبکه های انتقال طی سالهای گذشته ارائه شده است [2] - [5]. از طرف دیگر ، امروزه فعالیت های چشمگیری در تاسیسات فتوولتائیک در سقف ساختمانهای عمومی و خانه ها وجود دارد که به عنوان واحدهای DG به شبکه ولتاژ پایین متصل می شوند